GAS! (Maar nu eens anders)

Het begon onschuldig. Zoals bij de meeste nieuwe initiatieven was er wel oog voor de mogelijkheden, maar niet voor de gevaren. Een nieuwe steile leercurve en een kans om met vrienden muziek te gaan maken. Dus er kwam een bas, er kwamen blaren op de vingers en er kwam frustratie omdat er in het begin natuurlijk niets lukt.

Daarna kwam er GAS.

GAS?

GAS!

Een gevaarlijk bijwerking van bas(gitaar) spelen blijkbaar...het heeft zelfs een Wiki pagina :D

Bas Nummer 1 heeft het bijna 2 jaar volgehouden. Bas Nummer 2 inmiddels in huis en ik ben begonnen met het verzamelen van onderdelen voor Bas Nummer 3.  Een versterker is al gekomen en gegaan. Blijkbaar hoort het erbij. Meer dan bij het motorrijden. Daar hang je je fiets zonder aanwijsbare reden vol met accessoires. Hier ben ik blijkbaar op zoek naar de "Tone"

Weet niet of ik hem ooit ga vinden....maar de zoektocht is nu al leuk.

(En spelen doe ik er ook nog bij)

SLURRRRRRPPPPPP!

Benzine.... Geen idee hoelang we nog met de huidige voorraad gaan doen. Maar net als de meesten van ons ben ik er schaamteloos aan verslaafd. Uit nieuwsgierigheid (of is het toch frustratie?) ben ik mijn verbruik gaan bijhouden. Via een lid van het BMW GS Forum kwam ik op Spritmonitor
terecht. Een Duitse site waar je op een eenvoudige manier je verbruik kan tracken. Kost een beetje discipline, maar werkt prima.

Informatie verzamelen is één ding, nu moet ik nog gaan kijken wat ik mijn nieuwe data rijkdom ga doen. Voorlopig blijft het een beetje hangen op balen van het hoge verbruik dat de combinatie van mijn voertuigen en mijn rijstijl met zich meebrengt.

;-)

Van mijn sokken af....

Mijn god.... wat kan zinloos langs al die ellende op tv zappen soms toch mooi zijn... vanavond valt mijn oog op een eigenlijk niet zo bijzonder uitziende jongen. In een vlaag hoor 50 cent noemen en die kan ik deze context niet zo plaatsen. De dames tegenover hem kijken alsof ze jongen (het is echt nog geen man) het liefst hier en nu willen opvreten.

De jongen praat over de platenkast van zijn vader. Pakt een gitaar en valt zomaar midden in een nummer in.



(er zouden knoppen op een toetsenbord moeten zitten om ademloze stilte mee uit te kunnen drukken)



Zo....

Wow....



Cornald Maas spoort de jongen aan om nog maar een stukje van een eigen liedje te doen. Dubbel wow....

Ik weet wel waar ik morgen wat geld aan moet gaan uitgeven.

Tim Knol

Onwaarschijnlijke naam.....onwaarschijnlijke stem......wat een talent.....

I got Stripes

Het is ongeveer net zo Politiek Correct als zeggen dat je het met Wilders eens bent. Toch kan ik niet anders dan zeggen dan dat ik een zwak heb voor Johnny Cash. Recht op en neer muziek met teksten die zo uit een spannend jongensboek overgenomen zouden kunnen zijn.

Mijn recept voor een regenachtige dag.

Schenk jezelf een een lekkere bak koffie in....beter nog, maak een Latte Macchiato voor jezelf. Zet " The Man in Black" op en luister bijvoorbeeld naar:

Folsom Prisom Blues
Cocaïne Blues
25 minutes to go
I got Stripes
Orange Blossom Special

Het kan altjd erger en regenachtiger dan in jouw hoofd.

Die Verwandlung

Motorrijden is voor mij iets heel individueels. Hoewel ik het vaak in een groep doe en me ook wel een deel voel van bijvoorbeeld de GS gemeenschap, vind ik het ook belangrijk dat het "eigen" is. Zoals ik mijn woonomgeving ook naar mijn eigen smaak en inzicht indeel, zo heb ik ook altijd mijn motoren naar mijn hand gezet.

De GSA is een lastig ding.

Er zijn er zoveel op de weg. De mogelijkheden om het beest te pimpen zijn ongekend, maar het probleem hierbij is een beetje dat iedereen hetzelfde doet. Ik zal vrees ik niet echt potten kunnen breken op het gebied van individualiteit. Maar ik ga wel mijn best doen om me aan een thema te houden voor deze fiets. Met mijn kleding is het me al gelukt.

Alles is Zwart en Grijs.

Zo zal het met de GSA ook zijn. De stickers op de tank met het rood maken plaats voor zwarte exemplaren. In het zwart staat de naam van mijn GSA trots op haar snavel. Walküre, zo wil ze genoemd worden.



Om haar plek op het slagveld in te kunnen nemen heeft mijn Walküre wel een serieuze strijduitrusting nodig. Koffers, type aluminium kisten, mogen op geen enkele GSA ontbreken. Ik schreef er al eerder over, maar ik heb nu eindelijk de tijd gevonden om ze erop te zetten.

Hier een paar platen van het rek en de koffers:









Klaar voor de strijd!

De lijst met uit te voeren modificaties is nog langer, maar dit zijn wel de ingrijpendste geweest.

Later meer!

Licht

Gebrek aan licht op de weg lijkt nogal een thema te zijn onder de bezitters van 1150 GS-sen en GSA's. De oplossing wordt meestal gezocht in extra lampen en/of een Xenon pit in de koplamp.

De GSA kon als optie af fabriek al worden uitgerust met een setje extra lampen schuin onder de snavel. Ik heb dit altijd een geweldige look gevonden. Gelukkig (kom ik straks op terug) is mijn GSA toch niet met deze optie uitgerust. Omdat ik van mening ben dat je met een paar extra "priklichtjes" beter opvalt in het verkeer, ga ik mijn fiets uitrusten met setje extra lampen.

Het is alleen niet de set geworden die in Beieren voor de motor bedacht is. Ik heb gekozen voor een lampbeugel van Migsel Hier kan je naar hartelust zelf lampen bij combineren. Het is met deze beugel zelfs mogelijk om twee sets lampen te monteren, dat laat ik even aan me voorbij gaan. Kwaliteit van de beugel is goed, alles is super verwerkt. Logo is strak gesneden en er zitten kleine sleufgaatjes in waar je met kabelbinders je kabels langs kan geleiden. Een zilveren beugel op een motor die volgens BMW "alu weiß" is, heeft voor mij een te hoog Aprillia 6.5 Industrial Design gehalte. De beugel gaat dus gewoon zwart worden.




Lampen moeten er dan natuurlijk ook komen. Die van BMW zijn iets te groot naar mijn smaak. (lomp is een ander woord wat me invalt :D) Een kleine lamp met een grote lichtopbrengst was wat ik zocht. Uiteindelijk zijn het PIAA 1400series mistlampen (breedstralers) geworden. Verstralers vind ik minder zinvol, vooral omdat ik over het originele grootlicht niet zoveel te klagen heb. Mistlampen zijn wat socialer als je ze de hele dag aan wilt hebben.



Spullen moeten allemaal nog worden gemonteerd. Later meer.....

Die Wellen

Herfst aan het strand. Zand, Wind en diverse horizontale combinaties hiervan. Kou steekt naalden in je vel. Boven de wind uit het gebulder van de zee. De zee die voor de meeste mensen leeft als een hemelsblauw biljartlaken is vandaag een groengrijze kolkende gigant. Meedogenloos buldert ze. De wind is vandaag haar partner, schuim wordt van de golven gerukt en over het strand gejaagd om daar te mengen met het gejaagde zand. De ene golf na de andere beukt op de kust. Harder, hoger en meer. Dit is geen element dat zich makkelijk laat beheersen. Op een dag als deze kan je er des te meer van genieten.

Het geweld om je heen bezweert de onrust in je hoofd.

Einstürzende Neubauten maakten er de perfecte plaat bij.


Die Wellen - Einstürzende Neubauten

Was soll ich jetzt mit euch, ihr Wellen, ihr, die ihr euch nie
entscheiden könnt, ob ihr die ersten oder letzten seid?
Die Küste wollt ihr definieren mit eurem ständigen Gewäsch,
sie zisilieren mit eurem Kommen, eurem Gehen.
Und doch weiss niemand wie lang die Küste wirklich ist,
wo das Land aufhört, das Land beginnt, denn ständig ändert
ihr die Linie, Länge, Lage, mit dem Mond und unberechenbar.

Beständig nur ist eure Unbeständigkeit.

Siegreich letztendlich, denn sie höhlt, wie oft beschworen,
Steine, mahlt den Sand, so fein wie Stundengläser,
Eieruhren ihn brauchen, zum Zeitvermessen und für den
Unterschied von hart und weich.

Siegreich auch weil niemals müde, den Wettbewerb, wer
von uns beiden zuerst in Schlaf versinkt, gewinnt ihr, oder
du, das Meer noch immer, weil du niemals schläfst.

Obwohl selbst farblos, erscheinst du blau wenn in deiner
Oberfläche ruhig sich der Himmel spiegelt, ein Idealparkour
zum wandeln für den Sohn des Zimmermanns, das wandelbarste Element.

Und umgekehrt wenn du bist, wild, und laut und tosend
deine Brandung, in deine Wellenberge lausch' ich,
und aus den höchsten Wellen, aus den Brechern,
brechen dann die tausend Stimmen, meine, die von gestern,
die ich nicht kannte, die sonst flüstern und alle anderen
auch, und mittendrin der Nazarener;
Immer wieder die famosen, fünfen, letzten Worte:
Warum hast du mich verlassen?

Ich halt dagegen, brüll' jede Welle einzeln an:
Bleibst du jetzt hier?
Bleibst du jetzt hier?
Bleibst du jetzt hier, oder was?

Maandag (Koffie!)

De zondagnacht is net zo lang als die van de rest van de week, maar er gaan altijd te weinig slaapuren in. 's Ochtends gaat de wekker. Er zijn nog niet veel delen van mijn hersenen wakker. Het deel dat alleen alleen bestaat om dingen om mij heen een enkeltje naar de hel te wensen draait echter al op volle toeren. Het richt zijn aandacht op de wekker. #@@##$@#! Ergens zegt een stemmetje dat het handiger zou zijn het ding uit te zetten. Ik til mijn arm onder de dekens vandaan en bedwing een impuls om het klereding dwars door het nachtkastje te tikken. Kijken of het kreng dan nog zo'n grote mond heeft.

Een paar emmers warm water, wat tandpasta en reukwater later begeef ik me naar beneden. Daar wacht mijn reddende engel. Ze heeft een beetje een achterhaald ontwerp. Dat is iets om me vanmiddag als ik weer terug ben mee bezig te houden. Nu is ze mijn redder in nood. Curtis Mayfield neemt bezit van mijn bewustzijn als ik de keuken binnenloop.

i'm your mamma, i'm your daddy
i'm that nigga in the alley
i'm your doctor, when in need
want some coke, have some weed
you know me, i'm your friend
your main boy, thick and thin
i'm your pusherman
i'm your pusherman

Het klaarmaken van mijn ochtendshot kan ik met mijn ogen dicht. Binnen een paar minuten heb ik mijn fix. Met het gevoel dat ik de hele wereld aankan spring ik op mijn fiets. Een korte rit later sta ik mijn werk. De euforie van de eerste fix is ver te zoeken. Ik strompel mijn kantoor in, mompel goedemorgen (tenminste zo klinkt het in mijn hoofd, maar goed voor mijn collega's is het ook maandag, die kennen het gevoel). Mijn jas gaat op de kapstok, valt eraf....Blast! zelfs dat lukt vandaag niet feilloos.

It's gonna be one of those days!

Koffie? Mijn collega's mompelen iets waarvan ik zeker weet dat het in hun hoofd klinkt als " ja lekker!". Douwe Egberts heeft al sinds 1753 ervaring als pusher. Ik hoef op mijn werkplek niet ver te zoeken voor onze friendly neighbourhood pusher. Met 6 bakkies troost terug naar de stapel papier die mijn werkplek is.

*Zucht*

Het is weer maandag.

(en natuurlijk horen daar de Boomtown Rats bij)

Dress her up

Op een GS horen kisten. De illusie van een expeditievoertuig is pas compleet, als ook je bagage eruit ziet alsof je op het punt staat naar Ushuaia af te reizen. Plastic koffers? Tosser! Nee, het moeten Aluminium Kisten zijn. Mogelijkheden zijn er zat. Origineel BMW voor de 1150 GSA, Zega's van Touratech en nog handenvol alternatieven waarbij je soms zelf een kofferrek moet verzinnen.

Ik vind het allemaal niks.

De koffers van de nieuwe 1200 GSA. Die zijn wel mooi. Touratech blijkt een rek te maken om deze op de 1150 GSA te monteren. Dus mijn plan was snel gevormd. Alleen de prijs van de originele 1200 koffers is niet echt aantrekkelijk. Deze heb ik gelukkig voor een redelijke prijs op Ebay kunnen kopen.

Ik ben er blij mee. Ze heeft wel een beetje een dikke kont met deze kisten, maar het is wel enorm praktisch. En het ziet er übergeil uit.

Nadeel is wel dat ik nu aansluit in een lange rij posers die het ene Touratech accessoire na het andere aan hun fiets hangen. Iets te compenseren? ;-)

Gelukkig onderscheid ik mezelf door mijn Rukka All Road pak en mijn BMW klaphelm :-)

Intimacy - Bloc Party

We dance to sound of sirens....

Laat je meenemen door de eerste twee nummers. Je oren zetten je hersens op scherp, de rest gaat vanzelf.

Geluid uit een doos met een stekker, gitaren en drums.

Geweldig om je kop te klaren.